รวมร้านไม่ถูกปาก ภาค 2

สวัสดีค่ะ

มาถึงเอนทรี่ภาค 2 ของเอนทรี่พิเศษแล้วนะคะ เอนทรี่นี้จะมาพาไปดูร้านอาหารไม่ถูกปากในประเทศที่อาหารถูกปากที่สุดสำหรับนาโอะ ญี่ปุ่นเป็นประเทศที่อาหารน่าจะถูกปากคนไทยมากค่ะ นาโอะเชื่อว่าถ้าใครไปเที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรกแล้วได้ทานอาหารญี่ปุ่นต้นตำรับ ต่อให้เป็นร้านทั่วไปไม่มีชื่อเสียงหรือไม่ได้รับเรตติ้งดีๆ ก็จัดว่าอร่อยค่ะ ยิ่งถ้าได้ทานร้านอาหารที่ได้จัดอันดับมา หรือได้รับการรีวิวจาก blog นี้ (แหมะ โม้) รับรองจะยิ่งรู้สึกว่าอร่อยมากเป็นพิเศษ

แต่อย่างไรก็ตาม ในทุกพื้นที่มันก็ต้องมีของไม่ถูกปากปะปนกันบ้าง หรือบางครั้งไปกินของดีเริ่ดมาแล้ว มาเจอของพื้นๆ ก็อาจทำให้ผิดหวังได้เหมือนกันค่ะ ร้านแรก...สืบเนื่องจากไปเที่ยวญี่ปุ่นช่วงวันปีใหม่ ซึ่งร้านรวงเค้าปิดกันโหม๊ด ไปเดินตลาดปลาใหญ่ที่โตเกียว (คุณผู้อ่านน่าจะรู้จักกันนะคะ ตลาดปลาแห่งนี้ นาโอะขอไม่พิมพ์ชื่อ) ร้านซูชิที่ตั้งใจจะไปกินก็ปิด ร้านอะไรๆ ก็ปิด เหลือแต่ร้านนี้เปิดอยู่ร้านเดียว (คือ ท้อแท้จนไม่อยากเดินรอบๆ) ก็เลยตัดสินใจเข้าไปกินกันค่ะ ยังไงร้านในตลาดปลามันก็ต้องสดและรสชาติดีเป็นแน่แท้ (คิดเองอะไรเอง) ชื่อร้านอยู่ในภาพแรกด้านล่างนี้เลย

เมนูซูชิเป็นคำ

เซตเมนู

นาโอะไปสั่งซูชิโอมาคาเสะค่ะ เป็นเซตเล็ก มีซูชิ 5 คำ ตอนนั้นก็ได้แต่เดาจากรูปค่ะว่า 5 คำนี้มันมีอะไรบ้าง มีคำนึงเนื้อปลาดูสีเข้มๆ ส่วนคุณผู้ชายสั่งซูชิปลาทูน่ารวมค่ะ (มากุโร่เซต) ประกอบด้วย ชูโทโร่ มากุโร่ เนงิโทโร่ ส่วนพิมมิยะสั่งเซตใหญ่ค่ะ เป็นซูชิอานาโกะเซต นางบอกว่าอยากจะทานแล้วเอาไปเปรียบเทียบกับอีกร้าน (ที่นางรีวิวไปแล้วอะค่ะ) ในเซตอานาโกะก็จะมีซูชิหลายแบบค่ะ แต่ที่แน่ๆ ก็ต้องมีอานาโกะตัวใหญ่ยาว 1 คำ และยังมี อุนิ อิคุระ เอบิ อิกะ มากุโร่และไข่หวานค่ะ

โอมาคาเสะชุดเล็ก

มากุโร่เซต

อานาโกะเซต

ความรู้สึกจากการกินซูชิร้านนี้คือ ไม่อร่อยเลย ปลาไม่สดไม่ฉ่ำ เนื้อไม่หวาน ข้าวก็ไม่อร่อย แล้วไคลแมกซ์ของความไม่อร่อยอยู่ตรง ไอ้เนื้อปลาสีเข้มๆ ที่นาโอะและเดอะแกงค์ก็ไม่รู้ว่ามันคือเนื้ออะไร คุณผู้ชายบอกว่า น่าจะเนื้อม้านะ นาโอะบอก เฮ้ย บ้าเหรอ ตลาดปลา จะเอาเนื้อม้ามาให้กินทำไม นาโอะเอาเข้าปากปุ๊บ โฮ ทิชชู่อยู่ไหนนนน ต้องการเอาออกด่วน เหม็นสาป เหนียวเคี้ยวไม่ออก และจะอ้วกอย่างแรง แต่สุดท้าย กลืนมันลงไปเลยค่ะ กินน้ำชาตามเยอะๆ ล้างกลิ่น ขนาดด้านบนมีขิงสับดับกลิ่น มันก็ไม่ได้ออกฤทธิ์ช่วยอะไรเลย แล้วนาโอะดันกินเป็นคำสุดท้าย โฮ ไม่อยากจะบรรยายว่ามันติดลิ้นขนาดไหน

ซูชิเนื้อม้า

ส่วนเซตของพิมมิยะ นางบอกว่าก็ไม่อร่อยเลย เทียบกับร้านที่นางรีวิวไว้ไม่ได้เลย รสชาติคนละเรื่อง พวกเราเดินออกจากร้านมาด้วยปณิธานที่ว่า ตรูจะต้องมาป่าวประกาศว่า อย่าให้ใครได้มาลองกินซูชิร้านนี้ เปลืองเงินและความรู้สึกอย่างมาก แต่...อย่างที่แจ้งไว้ในเอนทรี่ก่อนหน้านี้ค่ะว่า มันเป็นความรู้สึกส่วนตัวของพวกเรานะคะ เพราะ อีก 3 วันถัดมา พวกเราจะไปกินซูชิร้านดังอีกครั้ง (แต่สุดท้ายมันก็ปิดอีก) เราเดินผ่านร้านนี้เห็นว่ามีคนญี่ปุ่นต่อแถวรอเข้าไปกินร้านนี้เต็มเลยค่า คือไรฟระ หรือวันนั้นตรูซวยอีกแล้ว เจอปลาค้างอาทิตย์แถมตู้เย็นเสียหรืออะไร คงต้องวานคนที่เคยไปทานมาช่วยแชร์แล้วละค่ะ ว่ามันไม่อร่อยจริงหรือพวกเราแค่ซวย

ร้านถัดไป ก็ยังอยู่ที่ญี่ปุ่นค่ะ แต่เป็นร้านดังในเมืองที่ราเมงทงคทสึดังมากๆ นั่นคือเมืองฮากาตะ คือ นาโอะว่า ราเมงญี่ปุ่นที่คนไทยน่าจะชอบอันดับหนึ่งคือ ทงคทสึราเมง เป็นราเมงที่โด่งดังไปทั่วญี่ปุ่นและได้รับความนิยมสูงสุดในบรรดาราเมงแบบอื่นในญี่ปุ่นค่ะ ร้านนี้ได้รับการรีวิวจากเวบรีวิวร้านอาหารชื่อดังของญี่ปุ่น ว่าเดอะเรียลฮากาตะราเมง และในเมื่อนาโอะจะไปเยือนถิ่นของราเมงรสชาติโปรดขนาดนี้ จะไม่ลองชิมร้านนี้ได้อย่างไร ชื่อร้านตามในรูปแรกเลยค่ะ

หน้าร้าน

นาโอะไปถึงร้านนี้เป็นมื้อเที่ยงพอดี คนยืนต่อแถวรอเข้าไปทานจำนวนนึง (ล้นออกมานอกร้าน แต่ก็ไม่ได้เยอะมากนะคะ เพียงแต่บริเวณที่ให้ยืนรอมันน้อยมาก) เข้าไปถึงก็ต้องไปกดตู้ก่อนว่าจะทานอะไร สังเกตจากคนญี่ปุ่นก่อนหน้าหลายคน เค้าก็กดแต่ราเมงต้นตำรับของทางร้าน นาโอะก็เลยเอามั่งค่ะ เป็นราเมงธรรมดาต้นตำรับของร้าน มีหมู 1 ชิ้น ไข่ 1 ลูก สมาชิกที่ไปร่วมชะตากรรมด้วยก็สั่งเหมือนกันไปซะ 3 คน อีก 1 คนสั่งเซตอาหารกลางวัน ซึ่งประกอบด้วย ราเมงต้นตำรับ เกี๊ยวซ่า และข้าวหน้าหมู (หรือจะเลือกข้าวผัดก็ได้ค่ะ)

ราเมงต้นตำรับ

ราเมงแบบอื่น

เซตอาหารกลางวัน

นาโอะยอมรับว่าตื่นเต้นค่ะที่จะได้ชิมร้านนี้ เพราะในคะแนนที่ได้รับการรีวิว เทียบกับราเมงทงคทสึเจ้าโปรดของนาโอะกับพิมมิยะ มันช่างแตกต่าง ร้านราเมงเจ้าโปรดของนาโอะกับพิมมิยะ ไม่ติดอันดับอะไรกับเค้าเลย ในขณะที่ร้านนี้น่าจะเป็นอันดับ 2 ในระแวกสถานีฮากาตะค่ะ

ซดน้ำไปคำแรก โอ้ว...ผิดหวัง น้ำซุปไม่เข้มข้น คำแรกที่ทานเข้าไป หันไปบอกคุณผู้ชายว่า ร้าน....(ชื่อร้านดังอีกร้านนึงที่พิมมิยะเคยรีวิวไป) อร่อยกว่าเย๊อะ พอทานเส้นเข้าไป โห นี่ขนาดสั่งว่าลวกเส้นนุ่มแบบปานกลางแล้วนะ ไม่ได้สั่งแบบเหนียว เส้นยังเหนียวขนาดนี้ เนื้อหมูด้าน ไม่อร่อย ที่แย่สุดคือ ไข่ต้ม โอ้ยยยย เอาไข่เค็มมาต้มค่ะคุณผู้อ่าน เค็มปิ๊ดเลย มันช่างไม่เข้ากับรสชาติน้ำซุปซะยิ่งกระไร สรุป ไม่ผ่านค่ะ กินเสร็จออกมาจากร้าน คิดอย่างเดียวว่า รู้งี้ตรูน่าจะไปกินร้านนั้น (ร้านโปรด) ไม่น่ามาลองร้านนี้เล้ย หรือว่า ฮากาตะราเมงจริงๆ ต้องรสชาติแบบนี้กันแน่ *0*

นาโอะคงจบเอนทรี่ร้านไม่ถูกปากเอาไว้แค่นี้นะคะ เอนทรี่หน้ายกให้เป็นหน้าที่ของพิมมิยะค่ะ คุณผู้อ่านมีคอมเม้นท์หรืออยากให้เขียนเอนทรี่แนวไหนอีก เสนอความคิดเข้ามาได้เลยนะคะ

ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ
Merry X'mas and Happy New Year!!!
nao~*