Pages

Monday 31 December 2012

รวมร้านไม่ถูกปาก ภาค 3

สวัสดีค่า พิมมิยะมาปิดท้ายเอนทรี่พิเศษฉลองครบรอบวันเกิดของบล็อกกับร้านที่ไม่พิเศษ อิอิ.. เป็นการรวบรวมมื้อที่ไม่ประทับใจสุดๆในรอบปีที่ผ่านมา ซึ่งก็มีแค่ไม่กี่ร้าน ตามมาดูกันเลยดีกว่าค่ะ

พิมมิยะเคยชิมข้าวปั้นไส้กุ้งทอดหรือที่เรียกกันว่า เทนมุสึ ของกินชื่อดังของเมืองนาโงย่าเมื่อหลายปีก่อนหน้านี้ แต่ครั้งนั้นก็ยังรู้สึกว่าไม่อินค่ะ สงสัยว่ามันอร่อยตรงไหนเนี่ย หรือว่าเป็นเพราะร้านที่ซื้อทานไม่ใช่ร้านเด็ด?? พอมาถึงทริปปีใหม่ปีที่แล้วเลยตั้งใจว่าจะให้โอกาสอาหารชนิดนี้อีกซักครั้ง ก่อนหน้าจะไปนาโงย่าพิมมิยะก็ลองเสิร์ชหาร้านอร่อยดู ได้ความว่าร้านชื่อตามรูปข้างล่างนี่แหละค่ะที่อร่อยที่สุด แต่ด้วยความที่ติดวันหยุดยาวช่วงปีใหม่ สาขาแม่ก็เลยปิด สุดท้ายพิมมิยะก็เลยไปอุดหนุนสาขาของร้านนี้ที่ช้อปปิ้งอาร์เขตใต้ดินตรงข้ามสถานีเจอาร์นาโงย่า (ชื่อของห้างสะกดว่า อี-เอส-ซี-เอ ค่ะ -- ใครที่ไม่ได้อ่านตั้งแต่เอนทรี่แรกอย่าเพิ่งงงนะคะ พวกเราไม่อยากพิมพ์ชื่อสถานที่เป็นภ.อังกฤษ เหตุเพราะกลัวถูกฟ้องค่ะ ฮ่า~) ร้านเป็นแผงเล็กๆสีส้มทางซ้ายมือในรูป



พิมมิยะสอยเทนมุสึมาแพ็คนึง ในแพ็คมี 5 ชิ้นค่ะ หิ้วมานั่งทานในสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง เปิดมาเห็นข้าวเป็นเม็ดสวยงาม ห่อด้วยสาหร่าย ประเมินจากหน้าตาแบบนี้ดูท่าน่าจะอร่อยใช่มั้ยคะ แต่ที่ไหนได้..



พอกัดเข้าไปแล้วพบว่าข้าวหนาเกินไปค่ะ แถมข้าวยังแข็งอีกด้วย ส่วนซอสที่ทาเคลือบไส้กุ้งทอดก็จืดๆ เลยรู้สึกว่าเลี่ยนมาก สุดท้ายพิมมิยะเลยต้องทานแต่กุ้งกับสาหร่าย เอาข้าวกับแป้งเทมปุระโยนทิ้งถังขยะ แล้วสะบัดบ๊อบเดินมุ่งหน้าเข้าไปทานราเมงที่ร้านอิปปุโดแทน โฮ~ เสียดายตังค์เป็นที่สุด



เย็นวัันนั้นพิมมิยะไปทานขนมกับเพื่อนชาวนาโงย่าก็เลยเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนหัวเราะเยาะแล้วบอกว่าขนาดเค้าเองยังไม่ทานเทนมุสึเลย เพราะมันไม่อร่อย พิมมิยะโดนหลอกเข้าซะแล้ว ฮือๆๆ แล้วทำไมไม่เตือนกันก่อนล่ะคะคู้ณ.. นี่นับเป็นหนึ่งในอาหารญี่ปุ่นไม่กี่อย่างที่พิมมิยะจะไม่ให้โอกาสได้แก้ตัวอีกแล้ว

ส่วนร้านสุดท้ายเป็นตัวแทนจากฮ่องกง พิมมิยะขอเรียกแบบบ้านๆว่าบะหมี่นายหมัก บะหมี่ของนายหมักนี่ได้ชื่อว่าเป็นร้านบะหมี่ในตำนานของฮ่องกง มีชื่อเสียงระบือไกลจนได้ลงในนิตยสารของญี่ปุ่นซะด้วย เห็นคนไทยหลายคนรีวิวไว้ บางกระแสก็ว่าอร่อย บ้างก็ว่าไม่อร่อย พิมมิยะดื้อเองที่ไม่เชื่อคำเตือนของนาโอะกับเพื่อนของพิมมิยะอีกคน ก็เลยหาเรื่องใส่ตัวจนได้ ด้วยความสงสัยว่าทำไมคนญี่ปุ่นถึงได้ฮิตซะเหลือเกิน

หลังจากช้อปปิ้งพอหอมปากหอมคอแถวสถานีเซนทรัลก็เลยไปอุดหนุนที่สาขาแม่ของร้านที่ย่านนั้นค่ะ พิมมิยะจัดแจงสั่งเมนูมาตรฐานอย่างบะหมี่เกี๊ยวกุ้ง พร้อมกับคะน้าฮ่องกงราดน้ำมันหอยมาชิม ปรากฏว่าบะหมี่ถ้วยเล็กกระจิ๊ดเดียว ขนาดเท่าถ้วยซุปบ้านเราน่าจะได้ค่ะ มีเกี๊ยวกุ้งอยู่ 4 ตัว


เส้นบะหมี่เป็นเส้นเล็กๆ เหนียวนุ่มดี ส่วนเกี๊ยวกุ้งก็ตัวเล็กกระจิ๋วหลิวตามขนาดถ้วยที่ใส่ ผิดความคาดหวังที่จะได้ทานเกี๊ยวกุ้งเด้งๆลูกใหญ่ๆ แต่ที่แย่ที่สุดของชามนี้เห็นจะเป็นนำ้ซุป มันมากค่ะพี่น้อง แถมยังจืดสนิทไร้รสชาติ เลี่ยนได้ใจจริงๆ

ตัวคะน้าฮ่องกงก็รสชาติเหมือนร้านทั่วๆไป ไม่ได้มีอะไรพิเศษ สรุปแล้ว 2 จานนี้ไม่อร่อยสมกับราคา 55 เหรียญที่พิมมิยะจ่ายไป แถมโดนนาโอะและเพื่อนค่อนแคะอีกตะหาก ฮ่า~ คือราคาของร้านนี้แพงกว่าร้านอื่นเกือบเท่าตัว แถมให้ปริมาณน้อยกว่า รสชาติก็ยังไม่ไหวจะเคลียร์อีก อย่างนี้คงต้องขอบ๊ายบายนายหมัก อย่าได้มาเจอกันอีกเลยนะคะ เหอๆๆ

ที่ว่าไปก็เป็นประสบการณ์ที่ไม่ค่อยดีนักในปีนี้ (ฮอตชอคโกแลตร้านดังที่ฝรั่งเศส, เทนมุสึ แล้วก็บะหมี่นายหมัก) แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็เป็นแค่ความเห็นส่วนตัวของพวกเราล้วนๆ อาจจะไม่ตรงกับความเห็นของคนอื่นๆก็ได้ คุณผู้อ่านลองพิจารณาเองดีกว่านะคะ ^^

สุดท้ายนี้พิมมิยะก็ขออวยพรให้คุณผู้อ่านประสบแต่สิ่งดีๆ และได้ทานแต่ของอร่อยตลอดปี 2556 ที่กำลังจะมาเยือน (วกเข้าเรื่องของกินตลอดเลยเนอะ อิอิ) แล้วพบกันใหม่ปีหน้าค่ะ :D

ピム宮 ~ pimmiya

1 comment:

  1. เค้าบอกแล้วว่าหมี่นายหมักไม่อร่อย อิอิ

    ReplyDelete